Poewangelicki kościół Matki Boskiej Częstochowskiej powstał w latach 1765 – 1767 w wyniku fundacji Zofii i Sylwiusza von Burghaus i poświęcony w 1767 r. Świątynia została ograbiona w latach 1783 – 1784. W 1821 r. zbudowano istniejącą do dziś drewnianą dzwonnicę. W 1846 r. do kościoła dobudowano zakrystię. Remonty przeprowadzono w latach 1854 – 1855, 1861, 1930 i 1965 – 1966.
Przed wjazdem od strony Milicza znajduje się drewniany wiatrak koźlak zbudowany 1671 roku, na niewielkim wzniesieniu. Jest to drewniany wiatrak o konstrukcji ryglowej, podbity od zewnątrz deskami. Jest to koźlak z czterołopatowymi śmigłami, scianą przednią i o dachu dwuspadowym, podbity gątami. Wiatrak koźlak posiadał trzy kondygnacje: kondygnacja dolna była wyłączona z użytkowania, ponieważ była zajęta przez konstrukcję kozła. Na kondygnacji środkowej i górnej odbywała się produkcja mąki. Mechanizm mielący zboże, a więc złożenie kamieni młyńskich, znajdował się na trzeciej kondygnacji.
Mimo znacznej liczby ewangelików we wsi nie było kościoła. Dopiero znany dendrolog i miłośnik lasu Heinrich von Salisch ok. 1898 r. ufundował kościół dla miejscowej gminy ewangelickiej. Po 1945 r. przejęli go katolicy i obecnie pełni funkcję filialnego kościoła pw. Chrystusa Króla milickiej parafii św. Anny. Remontowany m.in. w 1963 (odmalowanie wnętrza) i 1978 r. Jest to orientowany, neogotycki budynek konstrukcji szkieletowej na tworzącej przyziemie, wysokiej otynkowanej, kamiennej podmurówce.