Kościół filialny pw. św. Piotra i Pawła. Wzniesiony w 3. ćwierci wieku XIII. Jednonawowy, kryty drewnianym stropem (z XIX w.), prostokątne, 2-przęsłowe prezbiterium sklepione krzyżowo-żebrowo (narożne stożkowe wsporniki i służki z rzeźbioną, dekoracją roślinną z 3. ćwierci XIII w., w zwornikach rozety). Od zach. kwadratowa wieża z zakrystią w przyziemiu, kryta kolebką, zwieńczona 8-bocznym hełmem (remontowana w roku 1935). Elewacje i wieża z neogotyckim detalem, pd. wejście do prezbiterium zamknięte w „ośli grzbiet”, wsch. szczelinowe okno prezbiterium ostrołuczne, z trójlistnym wykrojem (z 3. ćwierci XIII w.), pd. okna nawy wąskie, rozglifione, zamknięte półkoliście (z 3. ćwierci XIII w.). Pd. portal do nawy kamienny, ostrołuczny, z laskowaniami. Łuk tęczowy ostry, z impostowymi gzymsami i wejściem na lektorium w pn. ścianie. W prezbiterium gotyckie polichromie.
opracował dr hab. Piotr Oszczanowski
