Kościół filialny p.w. św. Marcina, rzymsko-katolicki, wzniesiony ok. 1500 r. jako gotycki, przebudowany i zbarokizowany w 1728 r., kiedy to wzniesiono obecną wieżę, dobudowano kruchtę płd. i zakrystię (M. Frantz (?)) oraz przekryto nawę stropem z fasetą o dekoracji geometrycznej, w miejsce dwuprzęsłowego sklepienia krzyżowego. Zmieniono kształt otworów okiennych, a elewacjom nadano nowy wystrój. Wówczas zrealizowano także emporę organową, zmodernizowaną następnie ok. 1880 w stylu neobarokowym. Remontowany ok. 1880 oraz w latach 1960-61; 1993-1994 (remont elewacji i malowanie wnętrza) i 2000 (nowa posadzka). Wygląd kościoła sprzed barokizacji znany z rysunków F.B. Wernhera. Do 1945 r. kościół parafialny.
Kościół orientowany, murowany z kamienia i cegły, tynkowany, założony na planie prostokąta, z węższym, niższym, prosto zamkniętym prezbiterium. Przy korpusie od zachodu IV-kondygnacyjna czworoboczna wieża zwieńczona barokowym hełmem z chorągiewką, na której data 1728. Do prezbiterium od północy przylega zakrystia na planie prostokąta, wzmocniona dwoma przyporami; przy nawie od południa niewielka prostokątna kaplica – kruchta, ze schodami prowadzącymi na emporę. Nawa i kaplica – kruchta nakryte ceramicznymi dachami dwuspadowymi, prezbiterium dachem trójspadowym, zakrystia pulpitowym; hełm wieży kryty blachą. Wnętrze salowe; prezbiterium jednoprzęsłowe, przekryte sklepieniem krzyżowo-żebrowym; nad nawą strop z fasetą o dekoracji geometrycznej, w zakrystii koleba z lunetami; prezbiterium wydzielone od nawy ostrołukowym łukiem tęczowym.
Wyposażenie kościoła w zasadniczej części neogotyckie (ołtarz, dwie ławy kolatorskie z 1878 r.), z zachowanymi elementami wcześniejszymi w postaci: rozbudowanej struktury obramienia barokowego ołtarza z czterema rzeźbami świętych oraz ambony z 1607 r. poddanej renowacji w 1853, 1880; prospekt organowy neobarokowy. W świątyni zachowane także rzeźbione w piaskowcu figuralne płyty nagrobne: Niklasa von Seidlitz († 1529); Barbary von Seidlitz z domu von Schindel; Johanna von Lembhaus († 1679); Heleny von Lembhaus z domu von Tschirnowitz († 1679) i Johanna von Jaromsky († 1664), a także epitafia: Fredricha von Abschatz († 1595) i jego żony Evy z domu von Eck (po † 1595); Niclasa von Seidlitz († 1558) i jego żony Anny (po † 1556) z 1559 r.
[za:] Studium wartości kulturowych gminy Kostomłoty, s. 41-42. Online: http://www.kostomloty.pl/studium-wartosci-kulturowych-gminy-kostomloty.html [19.02.2016].
