Piotrowice Średzkie - Cukrownia i fabryka słodyczy

Cukrownia „Gräflich-Limburg-Strium'sche-Zuckerfabrik” – ob. częściowo użytkowana na cele handlowo-usługowe, wzniesiona w 1852 r. przez właściciela majątku ziemskiego hrabiego Adriana zu Limburg-Strium, w odległości ok. 1 km na płd.-wsch. od wsi. Posadowiona nad rzeką Strzegomką, na obszarze pomiędzy wschodnią granicą parku, a zabudowaniami dawnego młyna zwanego Lazarmühle, który został przebudowany i wykorzystany jako mieszkania dla pracujących w cukrowni robotników (ob. domy nr 43 i 44). Cukrownia w 1928 r. przekształcona w spółkę akcyjną, została zmodernizowana w 1935 r. Budynki produkcyjne poddawano też rozbudowom i modernizacjom po 1945 r.
W zachodniej części parceli usytuowane są najstarsze budynki cukrowni – ob. domy mieszkalne nr 45a i 45b oraz główny budynek produkcyjny z kominem, poddawany wielokrotnym rozbudowom i modernizacjom. Na północ od niego zlokalizowana jest hala krajalnic i warsztatów z 1927 r. z dwoma płaskorzeźbionymi plakietami na elewacjach, a na wschód – suszarnia paszy z wysłodków (?) wybudowana w 1935 r. Przy głównym budynku produkcyjnym od południa zachowała się dolna część wieży wodnej (?) nieopodal której niewielki budynek z dachem krążynowym z 1935 r. Pierwotny wjazd do cukrowni prowadził od zachodu, brukowaną drogą wytyczoną wzdłuż muru ogradzającego park krajobrazowy od północy. Na teren cukrowni wjeżdżano przez bramę osadzoną na ceglanych, ozdobnych słupach, krytych ceramicznymi, czterospadowymi daszkami zwieńczonymi sterczynkami z gałek. Na północ od niej znajdują się dwa budynki wagi samochodowej, wybudowane przy drodze biegnącej do cukrowni na osi płn.-płd. wytyczonej między 1912, a 1936 r.