Ruina pałacu. Barokowy, wzniesiony po roku 1734 r., projektantem K.M. Frantz Mł., dla Johanna Bernharda von Holtzhausen, modernizacja wnętrz około roku 1900. Na rzucie prostokąta, z narożnymi ryzalitami na końcach fasady (pn.-zach.) i elewacji ogrodowej, dodatkowy, centralny ryzalit klatki schodowej pośrodku elewacji ogrodowej, wszystkie ryzality prostokątne, z zaokrąglonymi narożami. Trójkondygnacyjny, z wielospadowymi dachami mansardowymi, powyżej pierwszej kondygnacji, cokołowej, boniowanej, pozostałości artykulacji pilastrami wielkiego porządku i obramieniami okiennymi z naczółkami. Korpus główny dwutraktowy, z wąskim, frontowym korytarzem sklepionym żaglasto, i reprezentacyjna, centralna klatka schodowa. Pozostałe sale sklepione kolebkami z lunetami i krzyżowo. Pilch – od 1945 roku opuszczony, zabezpieczany w latach 1962–1963, później spalony. Obok ruin poważnie zdewastowane założenie parkowe.
Folwark
opracował dr hab. Piotr Oszczanowski
