Samborz - Pałac z cerkwią paraf. św. Paraskiewy

Założenie pałacowo-folwarczne zachowane jest jedynie szczątkowo. Głównym jego elementem jest pałac (obecnie nr 21) usytuowany na niewielkim, ziemnym tarasie wzmocnionym od strony drogi murem oporowym, stanowiącym zarazem podmurówkę metalowego, kutego ogrodzenia. Pałac wzniesiony został jako budowla barokowa, zapewne w miejscu i być może z wykorzystaniem reliktów starszej siedziby. Budowla została przebudowana w stylu neobarokowym z inicjatywy Karla Ecke ok. 1896 r., następnie zmodernizowana około 1920 i 1980 r. Wówczas pałac pozbawiony został cech stylowych w północnym skrzydle. Jest to budynek murowany z cegły, dwukondygnacyjny, podpiwniczony, założony na rzucie litery „L”, dwuskrzydłowy o bryle dodatkowo rozczłonkowanej wtopioną w naroże pomiędzy skrzydłami trójbocznie wyłamaną wieżyczką bocznej klatki schodowej oraz jednokondygnacyjnym ryzalitem w elewacji północno-zachodniej skrzydła wschodniego. Skrzydła pałacu nakryte są ceramicznymi dachami trójspadowymi, wieżyczka klatki schodowej – hełmem cebulastym z prześwitem, krytym blachą, ryzalit – połówką dachu baniastego, wtórnie pokrytego wtórnie blachą falistą. Elewacje gładko tynkowane, elewacja południowo-wschodnia skrzydła wschodniego z tynkową dekoracją ramową, pozostałe bez dodatkowej artykulacji. Szczyt południowo-wschodni opracowany dekoracyjnie, ujęty wolutowymi spływami, flankowany obeliskami i zwieńczony segmentowym naczółkiem. W zwieńczeniu szczytu umieszczona została  prostokątna płycina z kartuszem, w którym monogram „E”. Otwory okienne prostokątne, niektóre w opaskach tynkowych. Wejście główne umieszczone w elewacji północno-zachodniej; prostokątny otwór wejściowy w piaskowcowej opasce. W połaciach dachu budynku – facjaty o neobarokowych formach. Pierwszymi wyznawcami prawosławia w Samborzu byli Łemkowie przesiedleni w ramach Akcji „Wisła”, głównie ze wsi Czyrna. Samodzielną parafię w Samborzu wydzielono w 1954 z parafii Zwiastowania Bogurodzicy w Malczycach. Przyczyną były trudności w dojazdach na nabożeństwa. W związku z brakiem możliwości finansowych budowy świątyni, zaadaptowano na cerkiew poewangelicką kaplicę domową. Patronką parafii i cerkwi obrano św. Męczennicę Paraskiewę, ponieważ cerkiew w Czyrnej była właśnie pod wezwaniem tej świętej.