Wilków Średzki - K. fil. św. Mateusza

Kościół filialny p.w. św. Mateusza, rzymsko-katolicki, gotycki, wzniesiony ok. 1400 r., zmodernizowany na przełomie XIX/XX w., remontowany w l. 1976-1978 (malowanie wnętrza, konserwacja malowideł wyk. A. Szoc, Z. Koziela), 1984 (malowanie wnętrza i wymiana stolarki okiennej) i 1998 (remont dachu i wymiana dachówki). Wygląd kościoła z ok. poł. XVIII w., z towarzyszącą wieżą, znany z rysunków F.B. Wernhera.
Kościół orientowany, murowany z kamienia, wewnątrz tynkowany, jednonawowy, z węższym, niższym, dwuprzęsłowym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium, do którego przylega od północy prostokątna zakrystia. Przy nawie od południa kruchta na planie prostokąta. Nawa, prezbiterium i kruchta nakryte ceramicznymi dachami dwuspadowymi, zakrystia przedłużoną połacią dachu prezbiterium. W nawie i kruchcie stropy; prezbiterium przekryte sklepieniem krzyżowo-żebrowym, z mocno wyeksponowanymi, kamiennymi żebrami oraz żebrem jarzmowym pomiędzy przęsłami. W zakrystii koleba o podwyższonej strzałce.
Najważniejsze elementy wyposażenia kościoła z ok. 1900 r.: neoromański i neogotycki ołtarz główny, neogotycka ambona i empora organowa. Zachowana renesansowa, piaskowcowa chrzcielnica z ok. 1570 r. z barokową nakrywą z ok. 1750 r., przy której renesansowa figurka św. Marka z ok. 1600 r. (wewnątrz barokowa misa chrzcielna z ok. 1700 r.), a także późnobarokowy konfesjonał z 4 ćw. XVIII w. i dwa barokowe obrazy olejne z ok. 1730 r. z przedstawieniami św. Łukasza i św. Mateusza. Na północnej i północno-wschodniej ścianie prezbiterium fragmentarycznie zachowane dwie warstwy polichromii gotyckiej i późnogotyckiej z przedstawieniami: św. Krzysztofa z Dzieciątkiem Jezus, Sądu Ostatecznego z Chrystusem jako Sędzią na tęczy (interpretowany też jako Pokłon Trzech Króli), św. Jana Ewangelisty i Marii. Zachowany także dzwon z 1526 r. Ponadto w prezbiterium epitafium dziecięce († 1621); a na elewacjach nawy epitafia: barona Friedricha Wilhelma von Seidlitz (1732-†1796), Henricha von Pförttner und Hellen (1599-†1660) i Hansa Wolfa (†1568).